föstudagur, maí 07, 2004

þær aumu sálir sem ekki hafa kynnt sér víóluna til hlýtar og vottað henni verðskuldaða virðingu sína, skulu gera slíkt hið sama undir eins eða að öðrum kosti fara af síðunni.

nei annars er ég nú bara í rólegheitunum, ef slíkt skyldi kallast, að hluta á Bach viola da gamba sónötu númer 3 með ungfrú Kim Kashaskskansksa eða hvað hún nú heitir blessunin. þvílík endemis snilld. úff. maður fær hérna hrolla hægri vinstri. enda mjög hallærislegt að fá bara hroll öðrumegin. en þetta fyrrnefnda verk er einmitt eitt af þeim sem ég ætla að massa á tónleikum næsta vor. ætla að hafa tímann fyrir mér að æfa þetta. frekar mikið torf. eða svona.... allavega er fyrsti kaflinn nógu mikill hausverkur enn sem komið er. en nú ætla ég að fara og fá mér ISIC kort. kannski spurning um að skella á sig smá MASKARA áður en maður lætur smella? og hey, eru ekki linsur málið? tjútt og tjull.

Engin ummæli: