hafiði pælt í því hvað ABRACADABRA þýðir?
nei, ekki ég svosem heldur....
ABRACADABRA..
By Abracadabra we signify
An infinite number of things.
'Tis the answer to What? and How? and Why?
And Whence? and Whither? -- a word whereby
The Truth (with the comfort it brings)
Is open to all who grope in night,
Crying for Wisdom's holy light.
Whether the word is a verb or a noun
Is knowledge beyond my reach.
I only know that 'tis handed down.
From sage to sage,
From age to age --
An immortal part of speech!
Of an ancient man the tale is told
That he lived to be ten centuries old,
In a cave on a mountain side.
(True, he finally died.)
The fame of his wisdom filled the land,
For his head was bald, and you'll understand
His beard was long and white
And his eyes uncommonly bright.
Philosophers gathered from far and near
To sit at his feat and hear and hear,
Though he never was heard
To utter a word
But "Abracadabra, abracadab,
Abracada, abracad,
Abraca, abrac, abra, ab!"
'Twas all he had,
'Twas all they wanted to hear, and each
Made copious notes of the mystical speech,
Which they published next --
A trickle of text
In the meadow of commentary.
Mighty big books were these,
In a number, as leaves of trees;
In learning, remarkably -- very!
He's dead,
As I said,
And the books of the sages have perished,
But his wisdom is sacredly cherished.
In Abracadabra it solemnly rings,
Like an ancient bell that forever swings.
O, I love to hear
That word make clear
Humanity's General Sense of Things.
Jamrach Holobom
þar sem bullið nær yfirhendinni oftar en þig grunar // the blabbering blob
föstudagur, september 20, 2002
Ég komst sem sagt á fætur fyrir hádegi. mjög merkilegur atburður, og gott ef ekki næstum því sá fyrsti í þessari viku. nema fólk telji klukkan 10 sem fyrir hádegi. hmmmm.... reyndar.
allavega.
ég held ég gefist upp á þessu með að æfa mig á morgnana, ég er bara einfaldlega of mygluð og ógeðsleg til að geta gert eitthvaðað viti. þannig að það er fínt að fara bara í vinnuna ;) hehehe.
segi svona.
fór á leiklistaræfingu, eða hvað má kalla það, heima hjá Fríðu Bonnie í gær og það var bara ansi skemmtilegt, jafnvel þó ég leyfði henni ekki að bjóða mér upp á volgt pepsí. svo keyrði Hrabbý mér niðrí bæ og ég fékk mér franskar og sósu á cafe victor. mæli eindregið ekki með því ða fólk fái sér franskar og sósu á cafi victor. kostaði næstum því 500 kall og kokteilsósan var varla upp í nös á ketti. ömurlegt. og svo ætlaði ég að lesa hitch hikers á meðan ég var að éta, en það var eiginlega of dimmt til þess. einhver hasar rómó stemming, bara kertaljós og læti.
þjónninn sagði ekki gott kvöld, heldur... "jæja.... búin að ákveða sig?" sem mér fannst mjög dónalegt. svo var hann með áberandi lítinn haus. það fannst mér líka dónalegt.
eftir rúmlega hálftíma setu á cafe victor arkaði ég upp í LHÍ og fór á kvartett æfingu. það var skelfilega skemmtilegt, sérstaklega parturinn þar sem ég var læst úti fram á gangi, hehe.
en grínlaust, þá var þetta skemmtilegasta kvartettæfing semég hef farið á með þessum kvartett frá upphafi. ég held að sú staðreynd, að við spiluðum ekki Karólínu hafi spilað þar Miiiiiikinn þátt. jafnvel allan.
en við renndum okkur yfir eins og eitt stykki Schubert í c-moll og svo gömlu kvartett lummuna eftir Samuel Barber. þó með þeirri nýmæli að spila líka fyrsta hlutann, en sá síðari er eiginlega bara alltaf spilaður. og fyrri hlutinn var bara geggjað flottur, eiginlega flottari en sá síðari. úff, hann er orðinn svo ótrúlega útþvældur.
ég fær nú samt alltaf tár í augun... enda mikil tilfinningavera. munurinn er kannski aðallega sá að það er hætt að koma manni á óvart. :þ
allavega.
ég held ég gefist upp á þessu með að æfa mig á morgnana, ég er bara einfaldlega of mygluð og ógeðsleg til að geta gert eitthvaðað viti. þannig að það er fínt að fara bara í vinnuna ;) hehehe.
segi svona.
fór á leiklistaræfingu, eða hvað má kalla það, heima hjá Fríðu Bonnie í gær og það var bara ansi skemmtilegt, jafnvel þó ég leyfði henni ekki að bjóða mér upp á volgt pepsí. svo keyrði Hrabbý mér niðrí bæ og ég fékk mér franskar og sósu á cafe victor. mæli eindregið ekki með því ða fólk fái sér franskar og sósu á cafi victor. kostaði næstum því 500 kall og kokteilsósan var varla upp í nös á ketti. ömurlegt. og svo ætlaði ég að lesa hitch hikers á meðan ég var að éta, en það var eiginlega of dimmt til þess. einhver hasar rómó stemming, bara kertaljós og læti.
þjónninn sagði ekki gott kvöld, heldur... "jæja.... búin að ákveða sig?" sem mér fannst mjög dónalegt. svo var hann með áberandi lítinn haus. það fannst mér líka dónalegt.
eftir rúmlega hálftíma setu á cafe victor arkaði ég upp í LHÍ og fór á kvartett æfingu. það var skelfilega skemmtilegt, sérstaklega parturinn þar sem ég var læst úti fram á gangi, hehe.
en grínlaust, þá var þetta skemmtilegasta kvartettæfing semég hef farið á með þessum kvartett frá upphafi. ég held að sú staðreynd, að við spiluðum ekki Karólínu hafi spilað þar Miiiiiikinn þátt. jafnvel allan.
en við renndum okkur yfir eins og eitt stykki Schubert í c-moll og svo gömlu kvartett lummuna eftir Samuel Barber. þó með þeirri nýmæli að spila líka fyrsta hlutann, en sá síðari er eiginlega bara alltaf spilaður. og fyrri hlutinn var bara geggjað flottur, eiginlega flottari en sá síðari. úff, hann er orðinn svo ótrúlega útþvældur.
ég fær nú samt alltaf tár í augun... enda mikil tilfinningavera. munurinn er kannski aðallega sá að það er hætt að koma manni á óvart. :þ
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)