ég hélt að ég væri orðin desperat að komast á deit (eða bara uppí rúm hjá einhverjum) og er búin að vera hálf miður mín útaf því í all-langan tíma.
EN VÓ!
það er ekkert meðað við hann Jón Viðar. hann talar hér linnulaust um kellingar, er endalaust að spyrja um hvernig maður á að komast uppá þær og ég veit ekki hvað og hvað. núna í dag er hann búinn að vera heillengi að velta fyrir sér hvernig á að Daðra. og viti menn. eftir nokkrar mínútur fann hann þetta hér. segiði svo að netið sé gagnlaust! ég veit ekki betur en að það sé stórkostleg uppspretta fróðleiks og reynslu. við fundum líka þessa sögu hér, og ætlum strax í hádeginu á morgun að skella okkur í Nóatún og redda málunum....
mánudagur, júní 30, 2003
je hvað er fyndið að blogga fullur, tala nú ekki um þegar það birtist svo ekki einu sinni.
kannski eins gott maður.... stöffið sem ég var að skrifa. kúl.
eða þannig.
fór í morgun og náði í ELSKULEGU döggu systir mína og restina af familíunni á leifsstöð, mjög hressandi. ég var nottla mætt rúmlega hálftíma of snemma eins og venjulega, ég verð að fara að venja mig af þessari stundvísi, hún er gjörsamlega ekki í stíl við þjóðerni mitt. en allavega. þau keyptu handa mér Dumle karmellur og ilmvatn. ekkvað Naomi Campell gutlerí, held bara svei mér þá að eg fíli það í botn. á reyndar eftir að prófa það...
en mikið er gott að fá þau heim, þó ég verði nú að viðurkenna að það verður erfitt að venja sig af bílnum. úff hvað er þægilegt að vera á góðum bíl.... oh men
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)