þetta gæti vel verið ég núna.

zzzzzz

dramatík á skjaló #1

éger að svara í símann og sinna öðrum skrifstofustörfum hér í afgreiðslunni á ÞÍ. ótrúlega spennandi. þið trúið því örugglega ekki hversu "on the edge" þetta starf er. áðan, t.d. kom maðurinn með póstinn og póst-stimplunarvélin STÓÐ Á SÉR! garg!
þetta var svona eins og í indjana djóns þegar hann er að rúlla sér -naumlega, undan stórum steinum, gleymir hattinum, tónlistin á fullu, allt í ryki... þið kannist við þetta. svona var þetta nákvæmlega hjá okkur, við vorum þarna tvær að toga og rífa í póst-stimplunarvélina, lítandi yfir öxl okkar með sveitt enni og sjá hvort að póstmaðurinn væri nokkuð farinn burt án þess að taka með sér 3 þykk umslög sem mjög nauðsynlegt var að koma í póst. svo var hann farinn að ganga um gólf og anda ferlega hátt. þá fór nú adrenalínið að flæða, ég segi ekki annað.
Síðan HRINGDI SÍMINN! ég legg ekki meira á ykkur. en þetta slapp þó naumlega fyrir rest og póstmaður sagði "súper" og fór burt með allan póstinn, stimplaðan og fínan.
nokkuð gott.
þá fékk maður sér nú egils kristal, hallaði sér upp að vegg og helti uppí sig úr hrímaðari flöskunni meðan svitann lak hægt niður ennið.