átti yndislega helgi með jónisæta, hefði þó kannski mátt vera örlítið lengri, get ekki sagt icelandexpress hafi gert mikið fyrir okkur hjónleysin með fokkin 9 tíma seinkun á flugi. grrr. en allt er betra en ekki neitt og ég væri alfeg til í að bíða mikið lengur en 9 tíma til að fá að hitta manninn minn.
ókei nóg af væmni, helgin endaði hinsvegar (eins og oft vill vera) á mánudagsmorgni. jónsæti fór í flugið sitt (hefði ekki verið hægt að seinka ÞVÍ flugi?!) þá var ég með smá magaverk en svossem ekkert dramatískt. annað kom samt í ljós því verkurinn fór versnandi sem á leið daginn. hélt ég myndi ekki hafa það að labba frá hótelinu, í tjúbið og svo í lestina til Birm. tókst á hörkunni (búastaða genin láta sko ekki magaverk hægja á sér) og var komin heim í herbergið mitt um tvö leytið.
komst þá að því að það var mikið mikið MIKIÐ verra að liggja en sitja og er því búin að hálfliggja-hálfsitja í sófanum mínum síðan þá. með svakalega verki, ógleði og máttleysi. þetta var meira að segja orðið það slæmt að ég fékk mér verkjalyf. er lítil pillu-kona í mér.
en viti menn, verkjalyf virka! húrra.
en reyndar bara í sovna 3 tíma.
svo ég bruddi þetta á sirka 4 tíma fresti og lá svo í móki inná milli. hringdi svo loks í hjúkku-ráðgjafarlínuna um miðnætti og rakti raunir mínar.
hún sagði mér þetta væri nú örugglega ekki alvarlegt þar sem ég var hvorki ælandi né í yfirliði og ráðlagði mér að drekka vatn og bryðja verkjalyf.
sem ég er búin að gera síðan. og þetta er að lagast, svei mér þá.
en þvílíkar kvalir. púff púff. nú loksins fær maður samúð með grenjandi smábörnum með magaverk. eða svona... :)
þurfti reyndar að afbóka mig af 3 æfingum og svo er Rivka að koma á morgun, þannig að ég er með smá sammara... en hvað getur maður gert? manneskja sem varla getur gengið eða andað eðlilega gerir nú ekki mikið gagn á kvartettæfingu. held ég.
djók.
þannig að allir að vorkenna mér smá og hugsa vel til mín... VERÐ að fara í skólann á morgun.
kyssikyssi, ætla útí búð að kaupa sveskjur :)
