eða eitthvað. mér finnst ég bara verða að mega monta mig, en prentarinn/skannarinn sem darling David seldi mér í júní, vildi áðan bara prenta út (svo ég prentaði út blað sem á stóð "prump" ég=fyndin) en ekki skanna.
ég bölvaði mikið, fór á klósettið og fékk mér te. rístartaði svona þrisvar og fór í svo útí dramatískar aðgerðir eins og að spurja hina yndælu iðunni um hjálp sem ég og fékk. reyndar virkaði skanninn ekki eftir hina góðfúslega veittu hjálp og var honum því blótað enn meir. en ég, tóta tölvukall, gekk skrefinu lengra og fann hvað var að og lagaði það!
húrra fyrir mér.
ekki spurja mig samt hvað það var sem ég gerði, því ég veit það ekki. :)
en það sem ég vildi endilega, ENDILEGA skanna svona klukkan hálf eitt á föstudagskvöldi var þessi mynd hér:
bara svona sanna fyrir mér og öðrum að ég nota hendurnar ekki bara í að spila á þessa víólu, klóra mér í eyranu og búa mér til ógeðslega vondar samlokur í kvöldmat :)
