haldiði ekki barasta að hún Sunna Sveins hafi kíkt í heimsókn og verið svona líka hress. með fjólublátt naglalakk og ég veit ekki hvað og hvað. hún var s.s. á Hlemmi (ekki að hanga, þurfti að taka strætó) og bara gat ekki annað en kíkt við hérna á Skjaló. ég gaf henni meira að segja kaffi í Gestabolla og mjólk úti það líka, reyndar G-mjólk, en alfeg sama... mjólk fyrir því. þetta ættu ALLIR að taka sér til fyrirmyndar (þ.e. koma í heimsókn, ekki nota G-mjólk) og apa eftir henni Sunnu alfeg óhikað. það er svo gaman að fá gesti! manni hættir að vera óglatt í smástund yfir helv. manntalinu.
annars er það helst að frétta að ég er alfeg að fara að beila á þessu öllu saman og drífa mig heim, og svo er Eydís farin að nota Z í annað hvert orð... hvað er eiginlega málið með það?

já það er svona líka hress skúringarkall hérna á skrifstofunni okkar. hann er með mjallahvítt hár og talar skrítna íslensku. ég held að hann sé geimvera... en það sem er fyndið (eða soldið fyndið....) er að hann skúrar alfeg eins og amma mín :) tekur kraftinn á þetta. Hörku-Hreint eins og við köllum það. því meiri læti sem hægt er að gera með skúringargræjunum, því betra.

hverjum hefði dottið í hug að ég myndi fá mér TVEGGJA TÍMA göngutúr, og það inní Reykjavík?
jah ekki mér, en sú var nú samt raunin í gær. var á skjaló til 6 og ætlaði svo á kaffihús að hanga til 8, en þá var Halldóra að fara að spila yfir stigsprófið sitt í tónskóla Sigursveins. svo labba ég af stað, ætlaði að fara á conditori hjá hótel Esju, en viti menn! það var lokað. sem er nottla ekkert nema hneyksli, svo ég vitni í bréf sem ég skrifaði í gær, þannig að ég sá mig nauðbeygða til að labba aðeins lengra. og í stað þess að snúa við og taka stefnuna á miðbæinn þar sem kaffihús eru á hverju strái, þá labbaði ég niðrí laugardal. skoðaði grasagarðinn, sem er næstum því nálægt því að nálgast græna litinn og sá ýmislegt skemmtilegt. t.d. fólk sem var að stunda MJÖG áhugaverða íþrótt, sem felst í því að hreyfa sig eins hægt og maður getur, með jafn fáum líkamspörtum og mögulegt er að nota án þess að detta.
ég held að þetta sé tilvalin íþrótt fyrir mig....
svo sá ég líka skokkara, sem voru ýmist froðufellandi eða með brjálæðisglampa í augum, nokkrar kellingar með börn og svo krakkabjána á hjóli. oj. en á milli þess sem ég gekk þarna í næstum því grænni náttúrunni, skrifaði ég bréf, sem var mjög skemmtilegt og áhugavert.
en vó, ég held ég drífi mig í kaffi áður en skúringarmaðurinn skúrar mig til dauða :o