stundum sýður uppúr manni. þá er Bruckner góður. hér á myndinni sést í hendina á mér, semer mjög gott vegna þess að ef að sæist í hausinn á mér mynduð þið sjá hvað ég er með ógeðslega mikla skúffu.
en svo eru líka myndir hér af Barbarellu á músíktilraunum... ég er bæðevei MJÖG hissa á annarri hljómsveitinni sem var valin til að komast áfram, fannst hún hreint út sagt gubbuleiðinleg, fölsk og bara alsekki frumleg og þá er ég ekki að tala um hafnfirðingana.
æj úbs, en ég vitlaus.