ein, tvær og fjórar

hó hó ég er komin í víólu kvartett! gerist ekki betra en það. nema ef vera skyldi víólu kvintett.
ótrúlega magnað hvernig víóluleikarar ná einhvernveginn saman án þess að leggja neitt mikið á sig (örugglega af því að við erum svo frábær), en "venjulegi" kvartettinn minn er búin að vera að æfa on-off í meira en ár og ekkert gerist, eða svona næstum, maður er alltaf hálfvegis að óska þess að fólk bara drepist, nei kannski soldið ýkt, en á fyrstu víólukvartettæfingunni smullum við bara saman eins og púsluspil, æfðum í meira en klukkutíma, plönuðum svo 2 æfingar og útaðborða- svodjamm. og fengum svona 10 hugmyndir af tónleikum sem við ætlum að spila á (og ekki gleyma kammermúsík-keppninni sem við erum staðráðin í að rústa), verkum sem eru til og verkum sem við viljum útsetja eða láta útsetja. gigg sem væri hægt að redda og jólaprógramm sem mun RÚLA.
sumu er bara gjörsamlega hent upp í hendurnar á manni :)

ég er í ruglinu

nennir einhver að segja mér afhverju ég er, annað kvöldið í röð, ennþá vakandi þegar klukkan er farin að nálgast tvö?
ekki sniðugt fyrir litlar stelpur að vera að svona hangsi.
æj æj æj
ég þarf nú reyndar ekkert að vakna snemma í fyrramálið, þannig að þetta er nú svossem ekkert alfeg voðalegt, en júnó... samt bömmer. svo þyrfti ég að fara út með ruslið af því að ruslakallarnir koma á morgun.
æj nú fer ég að sofa.