föstudagur, apríl 30, 2004

>>Tveir giftir sitja á barnum og eru að spjalla saman. "Ég skil
>>ekkert í þessu, í hvert skiptið sem ég fer heim af barnum þá slekk
>>ég á aðalljósunum á bílnum og læt hann renna hljóðlega inn í
>>innkeyrsluna. Ég passa að skella ekki hurðinni og læðist á sokkunum
>>upp stigann, fer úr fötunum áður en ég kem inní svefnherbergi og
>>leggst varlega í rúmið. Samt æpir konan mín á mig að ég eigi ekki
>>að koma svona seint heim því ég veki hana alltaf!" "Iss" segir
>>hinn. "Þú ert að gera þetta alveg vitlaust. Þegar ég fer Heim þá
>>stilli ég á háu ljósin þegar ég kem inn götuna og skransa inn í
>>bílastæðið og flauta. Ég skelli hurðinni og hleyp upp stigann,
>>hossa mér uppí rúm, slæ hana á rassinn og segi HVER ER GRAÐUR?"
>>"Einhvern veginn þá þykist hún alltaf vera sofandi."

Engin ummæli: