tralla la
hádegið búið. veit ekki alfeg hvort það sé gott eða vont. auðvitað er gaman að taka sér smá pásu, en það er líka alltaf soldið erfitt að sitja með hellingi af svo Gubb-kláru fólki að maður veit ekki helminginn af tímanum um hvða það er að tala. ég næ ekki einu sinni að staðsetja hvaða öld um ræðir. svona stundum. svo er líka stundum geðveikt gaman og maður flissar og hlær eins og smástelpa. töff.
talandi um smástelpur, þá verð ég bara að spyrja mig sjálfa hvað í almáttugsbænum er eiginlega í gangi með veðrið á þessu annars huggulega landi? nú er rétt svo búin að ganga yfir brjálaður élstormur með tilheyrandi hagli og vindkviðum. rétt fyrir hádegi skein sólin einsog hún væri á yfirvinnukaupi, en í morgun var aftur á móti rigningardemba sem virtist sérstaklega bæta í þær 4 til 5 sekúndur sem tekur mig að labba frá bílnum hans jóns og inn um dyrnar á Þjóðskjalasafni Íslands. ég skil nú samt aumingja ísland mjög vel, er sjálf í þvílíkum rússibana með tilfinningarnar að annað eins hefur varla upp komið í langan tíma. eftir að hafa verið grenjandi síðustu tvo daga, byrjaði ég morguninn á því að sparka í stólinn minn og blóta og urra yfir því hvað hann væri asnalegur og óþægilegur. eftir að hafa fengið hláturskast yfir vitleysunni í Unni samstarfskonu minni og hjónabandserfiðleikum Sigríðar (sem var einusinni að vinna hérna, en er núna búsett í noregi) var ég hins vegar búin að steingleyma stólnum og fór að horfa dreymin útum gluggann, hugsandi um sætastrákinn minn.
nú bíð ég bara spennt eftir að fá hræðslukast í strætó og missa mig í spenningi yfir hver verði næsta frú Bachelor. djöfulsins hressleiki er þetta! svo auglýsi ég hér með eftir fólki til að leika/syngja/stynja/öskra með í söngleik sem ég ætla að semja um Sameinaða gufuskipafélagið sem sendi ferðaáætlun póstskipsins íslensku stjórnardeildarinnar árið 1869 (já ég er orðin þreytt á að slá inn). og ungfrú doktor, þú Mátt stela hugmyndinni. ekki að þú myndir spyrja hvort sem er, hehe ;)