föstudagur, nóvember 14, 2003

annáll...
...síðustu daga. enda veitir ekki af, gjörsamlega allt að gerast hérna í beinni útsendingu.
ég er s.s. búin að vera að kenna uppí tónó fyrir hana Kötu Árnadóttur á fiðlu. ferlegt stuð, þó ég segi sjálf frá og hafði ekki grun um það í byrjun. krakkarnir eru bara sætir og góðir og gera allt sem maður segir. eða allavega reyna það. góð tilbreyting við SUMA sem gera EKKERT sem ég segi þeim að gera. svo er nottla stemmari dauðans á kaffistofunni, og ég kenndi líka einni vinkonu ása bróður. fattaði það nú ekki fyrr en eftir á. soldið sló mó.
en ekki eru farir mínar sléttar enn, á miðvikudagskvöldið fór ég í bíó með herra leiklistarnema, aka fæðingablettanebbaling, aka barabilun á scary movie 3. það var algjör snilld. myndin er svo léleg, þunn og illa leikin að það er Unun á að horfa. svo eru hryllingsmyndir svo gjörsamlega teknar í R****gatið að maður getur ekki annað en hlegið úr sér lifur og brisi.
jammdíjammó já
gleymum heldur ekki Badmintonferðinni yndislegu með sáluhelmingnum mínum honum Arnari. úff hvað var orðið aaaaallt of langt síðan ég sá hann síðast. en þessi samverustund minnir óspart á sig og er ég ennþá með harðsperrur alfeg frá hægri rasskinn og uppí háls. smart. við kíktum á Hressingarskálann eftir herlegheitin og ég fékk mér kaffi og sódavatn. fínn staður en herra algjörlega óþolandi að afgreiða. af hverju labba sumir karlmenn með hökuna hálfan metra á undan hinum hlutunum í líkamanum? ég spyr, en fá eru svörin.
svo teiknaði ég og skrifaði mjög flotta auglýsingu fyrir hana Guðný Birnu Ármannsdóttur og vinkonu hennar Dóru Hlín Gísladóttur, en þær hafa hvorugar gert sér það ómak að kíkja í heimsókn og Ná í hana.
en það er nú kannski af því að ég hef ekkert verið heima síðan í sumar... traaaaaaa lala! :)

Engin ummæli: