soldið púkó, en svona er maður bara. stundum fara hlutir í mann án þess kannski að það sé mikil (eða nokkur) ástæða fyrir því. annars var ég mjög hugrökk áðan og handsamaði (með glasi og blaði) riiiisa stóra kónguló.
núna ætla ég útí búð og kaupa brauð og eitthvað að éta. og setja það svo í skápinn MINN, ekki skápana OKKAR :@
en hér fylgir svo mynd af (núna) frjálsu kóngulónni...

Engin ummæli:
Skrifa ummæli