fór á bömmer aldarinnar í gær af því ég er búin að vera svo löt. sniðug eða hitt þó heldur, vorkenna sér og væla í staðinn fyrir að drífa sig bara af stað og GERA hlutina. úff hvað sunnudagar fara stundum í mann. en í dag dreif druslan sig bara af stað mjög snemma... (lesist fyrir hádegi) og æfði sig eins og manneskja. þó ég hefði verið andvaka hálfa nóttina. kannski þarf maður að vera hálf meðvitundarlaus til að drullast til að gera það sem maður þarf að gera?
aaaaaaaaaallavega. svo rignir og rignir og rignir.
það kemur ekki nógu skýrt fram á þessu bloggi, en þegar ég skrifa rignir, lítur það stundum út alfeg eins og vignir af því ég skrifa svo "gleið" err. en hann hringdi einmitt í mig um daginn og á hrós skilið :) svo hringdi reyndar Arnar í mig líka um daginn og leyfði mér að tala við Palla minn sæta.
þannig að ég veit ekki hvaða skítabömmer þetta var að læðast svona uppað mér í gær án þess að vera boðinn... en nú ætlar ungfrú dugleg í ræktina áður en hún sofnar ofan á sjálfa sig.

túrílú!

ps-já jón minn þú ert líka frábær :*