föstudagur, ágúst 15, 2003

Eg vil lofa eina þá
æðst af kvinnum nefnast má,
meyjan heitir Maríá,
miskunn guðs hana gæddi
og gjörvöll meinin græddi.
María, mær, mær, mær,
María mær, mær, mær,
María mær so mild og skær
mann og Guð hún fæddi.

Heiður vers er heims um rann
heilög mey, sem blessan fann;
treysti eg Guði og trúi á hann,
þó tigni ég þig sem bæri,
vel það verðugt væri.
María góð, góð, góð,
María góð, góð, góð,
María góð so mild og rjóð,
meyju hverri skærri.

María drottning dygðug mest,
dáðum prýdd, það auglýsist,
í hennar sæði blessast bezt
bæði konur og kallar
um álfur heims gjörvallar.
María frú, frú, frú,
María frú, frú, frú,
María frú so mild og trú
mest yfir kvinnur allar.

Blessun hlauztu, María mín,
mest yfir hverja auðar lín,
sólu fegri skært þú skín,
skýrlega má því hrósa;
þú ert ein eðla rósa.
María væn, væn, væn,
María væn, væn, væn,
María væn, þín veitist bæn,
virgo gloriosa.


Bára Grímsdóttir Rokkar! Yeah! :D

Engin ummæli: