föstudagur, febrúar 14, 2003


föstudagur til fjár. eða kannski til þess að kaupa sér bók í bóksölu stúdenta.
hmm.
eitthvað var þessi setning illa uppsett og skrítin. en mér er svossem sama. krúttið hann eyfi lét mig hringja í sig á miðvikudagskvöldið og talaði heil óskup :) garg hvað var gaman að heyra í honum. og garg hvað það er leiðinlegt að fá það við og við framan í sig að hann er í útlöndum. en það góða með því vonda, eins og einhver hefði átt að segja.
í bókmenntaritgerðum í dag, kom maður og hélt fyrirlestur um bókmenntagagnrýni í dagblöðum.
það var mjöööööög leiðinlegt og kallinn var með svo stóran haus að ég skildi engan veginn hvernig hann gat haldið jafnvægi. hann hlýtur ða vera með blý í skónum eða eitthvað. kannski þessi síða sé eitthvað sem hann ætti að kynna sér....
voða er ég vond.
en hey! sama er mér.
Hmoah-ho-ho-ho-ho!!!
en talandi illa um hausinn á fólki þá bara verð ég benda fólki á alfeg hreint Sjúklega fyndna mynd upp í háskóla. á ganginum á fyrstu hæðinni í aðalbyggingunni eru ljósmyndir af gömlum kennurum eða einhverjum gaurum, og vinstra megin við hurðina að stofu 1 er mynd af kalli.
og hann er með svo stórt EYRA að ég þarf að loka augunum meðan ég labba inní stofuna til að Öskra ekki úr hlátri. en háskólanemar eiga ekki að öskra úr hlátri yfir gömlum kennurum.
það sæmir ekki...

Engin ummæli: