í dag er það tóta skrítna sem mætti í vinnuna. meira að segja Hrafn hætti að píra augun í smá stund og glápti framan í mig með undrunarsvip. ég er nefnilega gleraugnalaus. og það er nú ekki alltaf. enda eru linsur ekki mjög hentugar í mín skökku og ljótu augu. ég sé ekki nógu vel og mig svimar. gott hjá mér samt.
en málið er að í gær jugguðust gleraugun mín í sundur á hægri hjörinni. vitaskuld hljóp ég (svo gott sem blindandi) niður í Verslunarmiðstöðina F j ö r ð og bað fólkið í gleraugnabúðinni um að gera við gleraugun mín grátandi. þeas, ég var grátandi, en þau flissuðu bara að mér. enda gátu þau ekki kvartað, öll með brillurnar á nefunum... þau verða tilbúin eftir hádegi.
gleraugun mín, þeas, ekki nefin á fólkinu í gleraugnabúðinni.

myndir þú vilja heita Hugbót Ólafsdóttir?

af hverju virkar tölvan mín bara þegar ég er að reyna að sína einhverjum að hún virki ekki?
þetta er nú eitthvað "strange", eins og þeir segja í útlöndunum... en viti menn. núna vill hún virkar og því gott að nota tækifærið og skrifa heil ósköp.
samt ekki.
en nú er það offisjalt, börnin góð. ég er að pipra. eftir þessa miklu helgi er mér það ljóst í eitt skipti fyrir öll að mín bíður ekki glæstur karlmaður á vöðvastæltum hvítum hesti bak við næsta horn. mín bíður að sama skapi ekki löðrandi sveittur afríkubúi í smekkbuxum með frekjuskarð... og ekki vel stæður kúabóndi á austfjörðum, né heldur skeggjaður togaraeigandi á vestfjörðum.
þannig að nú er að borga upp skuldir og koma sér til útlanda eins fljótt og auðið er. finna sér fallegt hús í suður-frakklandi og fara að brugga rauðvín.
mmmmm... rauðvín.

fimmtudagurfimmtudagur!!
og viti menn, haldiði ekki bara að hún Ella Vala vinkona mín sé að fara að prumpa í lúður með Sinfóníuhljómsveit Íslands, nú í kvöld. jeremías minn.
það er nú samt ekki nærri því jafn merkilegt og það að ég (og hljómeyki) vorum í M Ó S A Í K á þriðjudaginn. drullumikilvægt og geggjað flott.
ussu sussu suss!

jæja.
komin í tölvuna hennar öddu á nýjan leik. mér er farið að líða eins og síðasta sumar þegar ég var alltaf að stelast í tölvuna hennar . eða þegar ég var að stelast í tölvuna hennar rikke. jeremías. þetta er allsvakalegt ástand.
hmmm.
samt ekki jafn slæmt ástand og var á mér sunnudagsmorgun. úff. hræðileg þessi hommadjömm, skammskamm Arnar Þór og Hafþór! og ég sem átti að mæta á æfingu kl. 11 inni tónó rvk. ég var bara ekki í neinu ástandi til að opna augun, hvað þá að keyra inní reykjavík, og hvað þá að spila fyrir kennarann hans Stulla!
svo á ég ábiggilega ekki eftir ða segja fyrirgefðu, vegna þess að ég er svo mikill nagli, en mér þykir þetta nú samt rosalega leiðinlegt. muuuu

núna virkar bara lyklaborðið hjá mér, en ekki hin frábæra þráðlausa mús.
það er þó skömminni skárra heldur en í gær þegar bara hin þráðlausa mús virkaði, en ekki lyklaborðið. sérstaklega þegar maður pælir í því að ég er að vinna hérna við innslátt.
mjög hressandi og fer einstaklega vel í skapið á mér, svona þegar hlutir virka ekki eins og þeir eiga að gera.
það má taka það fram að ég fór heim í gær á hádegi, svo ég myndi ekki myrða einhvern eða eyðileggja neitt.
en eins og flestir vita, þá er ég þolinmóðasta manneskja í heimi.

oh
ég er komin með ógeð af þessu templati á blogginu mínu.
oj.
ég ætla að fá mér nýtt.
einhverjar hugmyndir?

þetta er nú eitthvað sem allir hafnfirðingar ættu að hafa á takteinum á hvers kyns samkomum og samræðustöðum...
jemen



Alls komu 365.561 gestur í sundlaugar Hafnarfjarðar árið 2001. Þar af komu 289.133 í Suðurbæjarlaug og 76.220 í Sundhöllina.
Aðsókn í laugarnar hefur aukist jafnt og þétt á undanförnum árum en til samanburðar má geta þess að árið 1999 komu 299.952, árið 2000 komu 318.827, árið 2001 351.808 manns alls í laugarnar tvær.
Af þessum tölum má sjá að gestum í sundlaugunum fjölgaði um 13.753 gesti á milli ára eða um 4%. Miðað við aðsóknartölur þá kom hver Hafnfirðingur 17 sinnum í sund á árinu.

sjá Hafnarfjörður.is

Mikill dyrdardagur thvi eg fekk bref fra honum eyfa mínum. Reyndi ad finna stad sem eg gat verid i einrumi og kom mer thvi vel fyrir undir rauðu, hlýju sænginni minni og naut brefsins med tilheyrandi hlaturskostum. :)
kannski að einhverjir þekki stílinn, en ég skal viðurkenna að ég breytti honum smá. stílnum, þeas, ekki stráknum.
eða ég vona ekki :/
annars tekst manni nú ýmislegt. tildæmis kom Jón Viðar (mega-beib) með súkkulaði handa mér áðan. fyrir nokkru síðan hefði hann ekki gert það.
hoho

ég lenti í því leiðinda-atviki um daginn að hjá mér sprakk pera. þar sem ég er bæði lítil, varnarlaus og ákaflega léleg í öllu svona sem strákar gera, þá hringdi ég vitaskuld samstundis á viðgerðarmann... nema hvað? og viti menn, ég hef varla sleppt símtólinu þegar hringt er á útidyrabjölluna. ég stekk á fætur, hleyp til dyra og hleypi manninum inn. þetta er þá bara kolsvartur maður og í einkennisbúningi.
"er biluð hjá yður pera?" segir hann með kontrabassaröddu og glottir.
"ég er yfirmaður perusviðs, og var sagt að þetta væri sérstakt útkall. eruð þér ekki ungfrú tóta? okkar uppáhaldsviðskiptavinur?"
ég held ég láti þessa skýringarmynd fylgja með, og sleppi því þar með að hafa um þetta of mörg orð...

sætusætusætusætusætu!!!!

mitt fyrsta verk þennan mjög svo kalda þriðjudag er að skrifa litla lofræðu um vin minn og velunnara Sör Óliver Kentish. og það er nú ekki út af því að í mig var hreytt í gær, eða það að einhver hafi sett upp yfirfýlupokasvipinn sinn, já neinei! það er einfaldlega út af því að þessi maður, þetta MIKILMENNI á það án efa meir og betur skilið en flestir sem ég þekki að um hann sé farið hlýjum orðum. flestir? ég held mér sé óhætt að segja ALLIR sem ég þekki. þvílíkur öðlingur...
ég held það hafi verið einn fagran haustdag árið 1992 þegar ég varð þess heiðurs aðnjótandi að fá að kynnast 'Oliver fyrst, og mun það vera á hinni allra fyrstu kammersveitaræfingu sem haldin var í nafni tónlistaskóla hafnarfjarðar. og þær áttu nú eftir að verða fleiri, betri, lengri, meira krefjandi og gefandi með tímanum. og nú, 11 árum (eh-hemm!) er kammersveitin svo sannarlega komin á hátind ferils síns með rúmlega 20 þáttakendur, og FJÓRAR gerðir af hljóðfærum, geri aðrir gott betur. og ekki er að spyrja að "Manninum" sjálfum, mætir hress og kátur korter fyrir allar æfingar, stillir upp og hitar kaffi, bakar dúnmjúkar og sætar smákökur, skreytir salinn lítillega, kannski með nýtíndum blómum (innan úr reykjavíkinni) eða fallegum postulínsstyttum, sem við vitum að hann á svo margar, allt til þass vel fari um okkur aumu, óbreyttu hljóðfæraleikarana og síðan býður hann alla velkomna með bros á vör. á vör? allt andlitið uppljómast af gleði yfir gæðum þessa heims og sá sem ekki kynnist óliver á einhvern hátt sem FYRST, ætti að fara hugsa sinn gang, því hver dagur í návist hans er geymd perla í nægtarbrunni alviskunnar.

hann afi minn á afmæli í dag!!
til hamingju afi stenni minn með afmælið.



fyrir þá sem ekki þekkja til er gott og gaman að taka það fram að fjölskyldan borðar alltaf saman þorra mat í tilefni af þessu og þess vegna valdi ég þessa huggulegu mynd :)

jæja, kominn enn einn föstudagurinn og eins og síðasta föstudag, er ég ennþá í vinnunni. ég veit nú eiginlega ekki hvað þetta á að þýða hjá mér.og núna get ég ekki einu sinni verið að afsaka mig með einhverjum "það verður að klára þetta fyrir mánudaginn" eða "best að læra heima" afsökunum, ég er bara búin að vera að hanga í einhverjum ljótum tölvuleik allan tímann... drottinn minn dýri. og hann er ekki einu sinni mjög skemmtilegur!
það á ekki af mér að ganga, frekar en fyrri daginn.

æj... þarf ég nokkuð að segja. *andvarp*

úff!
maður er bara sveittur við að læra hérna uppá skjaló. það er svona þegar feður manns gefa manni ekki fartölvu, prentara, brennara, módem og dvd-drif. ;)
annars er bókmenntafræðin bara að rokka. þvílíkar stórstjörnur með mér í tíma. bróðir hans atla og ég veit ekki hvað og hvað.... jeremías

http://www.batman.is/leikur.php?id=8

ein mynd fyrir hana sif ;)

úff.
nú er ég búin að hlusta á Bruckner no. 9 sinfóníu ÞRISVAR SINNUM í dag. og er orðin svo ótrúlega blá á litinn að ég veit bara ekki hvað ég á af mér að gera. þetta er fallegasta og yndislegasta sinfónía í heimi. eða svona allavega, ein af þeim. þvílík snilld. enda tileinkaði Bruckner þessa sinfóníu Guði, hvorki meira né minna. og guði fannst hún svo falleg að hann tók Bruckner til sín áður en hann náði að klára hana. alfeg eins og hann tók Bela Bartók, áður en hann náði að klára víólukonsertinn sinn og svona. hann veit sínu viti, kallinn á efri hæðinni, sveimér þá ;p
djöfls bull er þetta í mér, eins gott að enginn les þetta blogg!
annars nenni ég ekki að slá inn manntalið lengur, ég gæti gubbað ef það kemur enn einn Filippus í skráinni sem heitir skv. frumritinu Philipus og hvað er málið með að skíra öll börn Jón?! þetta er alfeg fallegt nafn og allt.... en úff. á einum bænum voru 5 stykki!!
give it up rangárvallasýsla!
svo var Eyfa-leysið allt í einu að kikka inn. og þetta með kárahnjúka. og það að ég þarf að hringja í Gumma NÚNA!!! fyrir þá sem ekki vita þá er ég skíthrædd við síma, hringi helst ekki eitt né neitt. úff. svo hitti ég Bob á msn og við fórum að tala um ástina. það á ekki af mér að ganga hér í dag? hvað verður eiginlega næst?

ég hef nú ekki gefið mig út fyrir að vera mjög pólítísk, og ég veit ekki mikið. eiginlega ekki neitt. en sjáiði bara þessar myndir. hvenig í óskupunum getur eitthvað verið þess virði að fórna þessu?




mótmælum! þetta má ekki gerast!!!!!