ræ ræ ræ allsekkiannáll III

eleonora er í frakklandi að rifja upp frönskuna, hún var nottla ekki nema mega-dux úr verzló með öll bæði frönskuverðlaunin. fyrir mér verður hún nú samt alltaf í huga mínum og hjarta litla sæta fæglíng stelpan með tækvandó spörkin sem ég skulda 500 kall. gaman að því. Eydís Ýr er nú algjör perla, gaf mér brjósssykurstöng í jólagjöf sem hægt er að nota sem kúbein, auk kertastjaka. það er, ég fékk líka kertastjaka, brjóstsykurinn var ekki... æj vottever. hún afrekaði það á árinu að fara í fyrsta skipti til Stade og verð ég nú að segja að það er eitt af stóru skrefunum í þroska hverrar konu. svo byrjaði hún líka með gamla vini mínum honum Herði Mar, sem er reyndar yngri en ég og veit ég ekki betur en að þar sé allt löðrandi í lukku. Elsku Eyfi minn er nýfarinn aftur til London til að gaula yfir engilsaxneskum mönnum. og kannski einstaka konu, sem kann að villast inn. hann var ekki bara sætur og skemmtilegur við tótuna sína allt síðasta ár, heldur líka endalaus uppspretta góðra hugmynda, ljóða, mynda, ákvarðana, hugsana og vangaveltna. svo var hann einna duglegastur (sem endra nær) að drekka te við eldhúsborðið og það fólk á alltaf hrós skilið. við ætluðum að fara hringinn síðasta ár, en fórum þess í stað í langan göngutúr og ákváðum að kaupa okkur sumarbústað uppí sveit þegar við erum orðin gömul, feit og rík. góð skipti, ég þoli ekki ferðalög innanlands (og ekki bíllinn minn heldur). Fjólgerður er sæt og skemmtileg og sendi mér ótrúlega fallegt jólakort. eða svona, það var kannski ekki það móst bjútífúlust í heimi (sorry fjóla mín) en það varð alla vega til þess að mér fannst tilvera mín ekki algjörlega tilgangslaus. skemmtileg þessi jólakort. því miður held ég að síðasta ár hafi verið sögulegt lámark yfir það hversu sjaldan ég hitti hana fjólu mína og skammast ég mín þvílíkt. maður á að hitta hana fjólu sína. reyndar fylgdi heimboð með jólakortinu og sveimérþá ef ég hef ekki hug á að nýta mér það. ég verð hvort sem er blönk allt næsta ár, afhverju ekki bara að gera það með stæl og vera skítblönk langt fram eftir Öllu árinu? þessi geimVEIRA er manneskja sem ég þekki ekki baun svo ég get eiginelga ekkert um hana sagt nema það að ég linkaði á hana af því að hún linkaði á mig. soldið spennó. samt ekki. Guðný Birna er án efa sá hræðilegasti bloggari sem ég hef á ævi minni kynnst, en hún hefur nú samt lofað bót og betrun. ég er meira segja búin að fá fullt vald til þess að breyta/laga/bjarga bloggsíðunni hennar. sem ég mun og gera. Gudda mín yfirgaf mig nú rétt eftir áramót (rúmum 16 tímum eftir) og er í þessum innpikkuðum orðum að sleikja sólina í kalíforníu. eða þá að læra, sem er mikið skynsamlegra ef maður hugsar út í hitastig á yfirborði sólar. en hún var samt ótrúlega góð við mig á síðasta ári, þrátt fyrir allar yfirgefningar og skal hæst telja góða ráðgjafaþjónustu í gegnum síma ;) kysselskan. gujan sæta. það er mjög gaman að segja soldið frá Gujunni vegna þess að fyrir ári þekkti ég hana ekki baun, en nú er þetta svona hittaniðríbæogspjalla,ekkibarasegjahæogstrunsaframhjá. ef þið vitið hvað ég meina. við fórum saman til Reykholts sælla minninga hér milli jóla og nýárs og ég skulda henni ennþá kippu af Thule bjór í hálfslítra flöskum. í guðanna bænum minniði mig á það. sem minnir mig á það að víólan mín svaf hjá Guju þessa sömu nótt. ekki ónýtt það ;) Gulli er eini atvinnuhomminn sem ég þekki og um tíma var bloggið hans orðið svo ógeðslega sjálfsentrerað um hvernig lífið er þegar maður er hommi að ég hætti að lesa það. en það hefur nú skánað heilan helling og sveimér þá ef að ég er ekki farin að glugga í það endrum og eins. nú haldiði að ég sé hommahatari og það er allt í læ, sama er mér, en leiðinleg blogg eru leiðinleg blogg og ég get ekkert að því gert. en gulli er nú samt ferlega sætur og skemmtilegur, svona oftast. ég er reyndar ennþá hundfúl yfir "í hverju ertu?!" kommentinu frá því í sumar, en hann á nú eftir að bæta mér það upp jájájá.

...örstutt hik...