föstudagur, desember 03, 2004

en málið var að...

...HINN strengjakvartettinn minn, sem var seint í gærkvöldi nefndur (maður má víst ekki segja skýrður út af öllum málfars-fasistunum sem lesa blogg hjá saklausu nautheimsku fólki sem kann varla íslensku) Strengjabrúðurnar (ég er ekki ennþá sátt við þetta nafn) var að spila tónleika með Herr Pál Óskari og Moniku hvaðhúnnúheitirsemeftirnafn, á Ólafsvík. sem er bæ ðe vei bara soldið krúttlegur bær, allavega skárri en fokkin stykkishólmur. en reyndar er geggjuð hamborgarabúlla á stykkishólmi. anyways...
ég var búin að éta ógeðslega mikið af svona gulum (sítrónu) extra brjóstsyktri eða hvað þetta á nú að vera á leiðinni í bílnum og var bara prumpandi út í eitt. veit ekki hvað það er með þennan brjóstsykur sem eykur svona loftmyndun í maganum á manni eða eitthvað. anyways... auðvitað fannst mér þetta nú soldið leiðinlegt þar sem við stúlkukindurnar vorum nú að þykjast vera soldið professjónal, vorum allar í fötum sem voru eins á litinn og svona, ég hafði meira að segja farið í sturtu og hún Fríða var með nýju eyrnalokkana sína. svaka smekklegar.
svo erum við niðri í einhvejru herbergi að bíða eftir að tónleikarnir byrjuðu. og ég -af einskærri TILLITSEMI labba að klósettinu, slengi rassinum í átt að dyrunum og hleypi af einu hressilegu prumpi. allt í einu snarþagna stelpurnar og horfa á mig einsog ég sé eitthvað geðveik.
auðvitað er það ekkert svakalega smekklegt að vera að prumpa svona, ég geri mér grein fyrir því, en eitthvað varð ég að gera til að losna við þetta loft!
"Páll Óskar er þarna inni!" sagði þá Elfa og dó úr hlátri.
mér var ekki skemmt (eða svona)
þá var semsagt litli homminn inn á klósti (ég hafði nú reyndar heyrt eitthvað svona söngl, en gerði mér ekki grein fyrir því ða þá var innan af klóstinu) að fokkin skíta og ég fattaði ekki neitt. prumpa bara óhikað á dyrnar hjá honum.
og ef þið haldið að þetta hafi nú kannski ekkert heyrst inn, þá.... jah.... Think again.
en það fyndnasta (ef einhverjum finnst þetta nú fyndið á annað borð, ég var nú bara mjög hneyksluð á stelpunum að vera að hlægja sovna að þessu) var kannski það að ég var (og er) búin að vera að rakka niður þessa tónlist hans palla og moniku, gjörsamlega hata þetta hörpu-gutl og mér finnst hann í alvörunni ekki syngja vel (hvað er málið með að Haaaaaaaaaaaanga í tóninum eins og þú sért á klettasnös?) og ðegörls vissu ekki að klósetthurðin var lokuð né heldur að ég vissi EKKI að palli var þarna inni. þannig ða þær héldu bara í rólegheitunum að ég væri í ALVÖRU að prumpa á grey manninn.
og þetta kallar maður vinkonur sínar!
heldég þurfi að fara aftur yfir jólakortalistann...
ég er svo heiladauð að ég get bara ekki sest niður og skrifað prumpusögu gærdagsins...
en hún kemur stelpur mínar :)