helvítis heilsuæðið í mér ætlar engan endi að taka. í morgun fór ég á fætur FYRIR klukkan 8 til að ná í strætó svo ég gæti hitt hinn ótrúlega sæta og sjarmerandi Arnari Þóri Viðarssyni (segir maður ekki annars Þóri?) til að iðka þá frábæru íþrótt Badminton!
enda er ég nær dauða en lífi núna kl. 11 og rétt svo náði að skríða uppí vinnu með því að grípa í það sem á leið minni varð. reyndar tók ég nú strætó, en samt. þetta var svakalegt.
svo er ég komin með kvef Dauðans og er sífellt með tárin í augunum eins og einhver helvítis kerlingar grenju skjóða.
meira að segja þroskahefti strákurinn í Nóatúni sagði guðhjálpi þér. ég sem vissi ekki einu sinni að hann kynni að tala.