komin heim og ekkert alfeg jafn pirruð og áðan. eiginlega bara hálf asnalega og skammast mín fyrir að hafa verið svona pirruð. stundum ræð ég bara ekkert við geðsveiflurnar mínar. en það er víst einkennið á sveiflum... annars væru þetta meira svona rúnaðar hæðir með túnfíflum og hvítum fiðrildum og væru kallaðir geðhólar.
eða eitthvað, eða ekki.
hrumpf.
en svona til öryggis er ég búin að halda mig í góðri fjarlægð frá fólki í allt kvöld og er t.d. núna að borða pizzu inní herberginu mínu en ekki frammi og keypti mér dæet kók og súkkulaði á leiðinni heim.
njamm.
svo ætla ég að horfa á shrek 2. aftur :)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli