áðan bað ég jónsæta um að ná í toblerone (fríhafnarnammi) inn í eldhús. svo kom hann ekkert til baka og ekkert heyrðist nema þungur andardráttur og eitthvað bull um hver sé pabbi minn.
svo ég ákvað að kíkja innum dyrnar en hafði samt varann á.
þetta var það sem blasti við...

boðskapur sögunnar: hættu að borða nammi tóta fitubolla!