...fyrir bróður sínum Lúlla Leiða.
ég er semsagt búin að þróa með mér enn einn alter-egóinn. það er nottla nauðsynlegt að búa sér bara til karaktera til að takast á við mismunandi aðstæður og tilfinningaflækjur. þá þarf maður sjálfur ekkert að gera, felur sig bara bak við Skúla fúla, eða þá Lúlla Leiða ef því er að skipta, og er svo bara kátur og hress þegar allt er yfirstaðið. spotless and carefree. næstum eins og ónotað dömubindibar. svo að auki er maður bara nokkurnveginn í blakkáti, man ekkert hvað gerðist eða út af hverju. tekur enga ábyrgð á sögðum orðum og framkvæmdum vondum hlutum.
je.
kaffi anyone?
Engin ummæli:
Skrifa ummæli