ég er afar þreytt, svo ekki sé meira sagt. langar allra helst til að leggjast fram á borðið og sofa til hádegis, en það væri kannski einum of ÁrnaJohnsen legt. *andvarp*
en aðalástæðan fyrir þreytu minni er dúllan hann Eyfi minn, sem kom í heimsókn í gær og talaði um..... jah, það sem honum er efst í huga :) en það var fjör og ég sé sko ekki eftir þeim tíma.
maður getur sofið þegar maður er dauður. eða um helgina bara. til þess eru þær.
annars var ég að ákveða að fá mér pizzu með kókinu mínu núna um helgina. málið er nefnilega að í allri þessari fitabollu-útrýmingar-átaki sem ég er í, þá finnst mér erfiðast að sleppa því að drekka kók. mér finnst ekkert mál að fara í leikfimi og sund, borða hollan mat og helst borða 6 sinnum á dag, aldrei fá mér nammi eða súkkulaði, franskar karpellur og hamborgara... það er bara þetta með kókið.
hmmm.
ætli ég sé þá ekki kókisti? æj, sama er mér. ég er þó ekki í afneitun eins og aumingjarnir sem "drekka ekki kók" af því að "það er svo vont á bragðið" eða annað eins. HAH! eins og einhver trúi þessu!