föstudagur, mars 21, 2003



nú verð ég víst að kveðja, er á leiðinni í bókmenntaritgerðir. tími dauðans. gottskálk er þó soldið kúl, alltaf að æsa alla upp. strákurinn sem situr við hliðina á mér er til dæmis alfeg á nippinu með að þola hann, mætir eiginlega aldrei. eins og hann er nú mikið hottie. strákurinn sko, ekki gotti. en fyrir þá sem eru að lesa þetta í kvöld, þá get ég með ánægju bent ykkur á að ég er líkast til að gera það sama og allir ættu alltaf að vera að gera.
góða helgi börnin mín :)

Engin ummæli: