já það er rétt. tóta mætt til lífsins á nýjan leik eftir að hafa verið heima hjá sér undir sæng í heilan dag. enda er ég með móral dauðans. hvað á það nú eiginlega að þýða að verða veikur svona rétt fyrir stigspróf?! uss.
svo voru Adda og Jón bara fúl yfir að ég skyldi mæta, sögðu að ég ætti bara að vera heima sofandi. hvernig halda þau eiginlega að það sé að vera víóluleikari? maður geti bara legið heilu dagana? ég held nú aldeilis ekki, við erum ómissandi. Algjörlega!
svo er ég að fara að spila á tónleikum á laugardaginn hjá honum Stulla Hornleikara í Salnum Kópavogi. en hann er með sítt hár og skegg. Stulli þ.e. ekki Salurinn Kópavogi. ég var einmitt að hugsa um það í gær hvað væri nú sniðugt ef að stulli myndi nú taka sig til og klippa sig og raka fyrir tónleikana. það myndi ábiggilega enginn þekkja hann, lubbinn er búinn aðvera svo lengi á honum.
en annar seru þetta mjög skemmtilegir tónleikar, endilega að mæta. það mun geðið kæta. svo eru horn svo falleg hljóðfæri, skaga hátt upp í hina yndisfríðu víólu. :)