úff.
nú er ég búin að hlusta á Bruckner no. 9 sinfóníu ÞRISVAR SINNUM í dag. og er orðin svo ótrúlega blá á litinn að ég veit bara ekki hvað ég á af mér að gera. þetta er fallegasta og yndislegasta sinfónía í heimi. eða svona allavega, ein af þeim. þvílík snilld. enda tileinkaði Bruckner þessa sinfóníu Guði, hvorki meira né minna. og guði fannst hún svo falleg að hann tók Bruckner til sín áður en hann náði að klára hana. alfeg eins og hann tók Bela Bartók, áður en hann náði að klára víólukonsertinn sinn og svona. hann veit sínu viti, kallinn á efri hæðinni, sveimér þá ;p
djöfls bull er þetta í mér, eins gott að enginn les þetta blogg!
annars nenni ég ekki að slá inn manntalið lengur, ég gæti gubbað ef það kemur enn einn Filippus í skráinni sem heitir skv. frumritinu Philipus og hvað er málið með að skíra öll börn Jón?! þetta er alfeg fallegt nafn og allt.... en úff. á einum bænum voru 5 stykki!!
give it up rangárvallasýsla!
svo var Eyfa-leysið allt í einu að kikka inn. og þetta með kárahnjúka. og það að ég þarf að hringja í Gumma NÚNA!!! fyrir þá sem ekki vita þá er ég skíthrædd við síma, hringi helst ekki eitt né neitt. úff. svo hitti ég Bob á msn og við fórum að tala um ástina. það á ekki af mér að ganga hér í dag? hvað verður eiginlega næst?